Αυτοί που σκοτώνουν ή αφήνουν να σκοτωθούν οι γυναίκες και τα παιδιά της Ουκρανίας, νομίζετε ότι θα σεβαστούν τις δικές μας γυναίκες και τα δικά μας παιδιά, ή μήπως τις γυναίκες και τα παιδιά οποιωνδήποτε άλλων; Ασφαλώς και όχι. ’Η μήπως θα σεβαστούν τις νοικοκυρές της Ευρώπης και της υπόλοιπης Δύσης που προσπαθούν να κρατήσουν όρθια τα σπιτικά τους μέσα σε ένα περιβάλλον τρομακτικών αυξήσεων των τιμών των ειδών διαβίωσης; Και πάλι ασφαλώς όχι. ’Η μήπως θα σεβαστούν τους αδύναμους οι μεγαλοπαραγωγοί της ενέργειας και οι διάφορες ελίτ που πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους εξ αιτίας του πολέμου της Ουκρανίας, ενώ οι μεσαίες και φτωχές οικογένειες στην ουσία τους χρηματοδοτούν έμμεσα από το υστέρημά τους, πληρώνοντας τις ακριβές τιμές των προϊόντων; Φυσικά και πάλι όχι.
Οι Έλληνες προς τιμήν τους μέχρι στιγμής δέχονται να κάνουν θυσίες και πληρώνουν διπλά, για ένα πόλεμο που δεν τους αφορά άμεσα και επειδή θέλουν να υποστηρίξουν τις δυτικές αξίες και ελευθερίες. Πώς όμως θέλετε να αισθάνονται όταν η ίδια η Δύση που στηρίζουν για να επικρατήσει το Διεθνές Δίκαιο, κλείνει υποκριτικά τα μάτια και τα αυτιά στην περίπτωση της Τουρκίας που συνεχίζει να κατέχει παράνομα το 1/3 της Κύπρου και με δυσκολία κρατιέται να μην επιτεθεί με όπλα και εναντίον της Ελλάδας, όπως ο Πούτιν στην Ουκρανία;
Για να αναγκαστούν οι Έλληνες Μακεδόνες να σταματήσουν να αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες και για να μπορούν να σερβίρονται διεθνώς ως αποκλειστικοί Μακεδόνες οι Σκοπιανοί, χαρακτηρίστηκαν από εκπροσώπους μεγάλων συμφερόντων «ακροδεξιοί» και «φασίστες». Για να δούμε τώρα πώς θα χαρακτηριστούν αυτοί που μιλάνε για «δύο μέτρα και δύο σταθμά» σε ό,τι αφορά την συμπεριφορά της Δύσης έναντι της Τουρκίας. Μιας Τουρκίας που αναγάγουν τελευταία οι Δυτικοί σε ρυθμιστή εξελίξεων παγκόσμιας εμβέλειας, παρά τη διφορούμενη συμπεριφορά της στο Ουκρανικό και παρά την επιθετικότητά της έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ και ο πρώην Σύμβουλος Ασφάλειας του Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο στρατηγός Μάικλ Φλιν και πρώην λομπίστας υπέρ της Μόσχας και της Αγκυρας, δικαιολογούν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ως αντίδραση στο είδος της «παγκοσμιοποίησης» που θέλουν να επιβάλουν οι ελίτ των δυτικών χωρών εναντίον της Ρωσίας. Η Αμερική και η υπόλοιπη Δύση δικαιολογούν από την άλλη πλευρά τη ΝΑΤΟϊκή περικύκλωση της Ρωσίας, μέσω Ουκρανίας, ως αντίδραση στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην επεκτατική πολιτική της Μόσχας, χωρίς όμως να μπαίνουν στη μάχη με στρατό.
Όλα αυτά τα βαθυστόχαστα δεν ενδιαφέρουν καθόλου τα μικρά παιδιά και τις δύστυχες γυναίκες όλων των ηλικιών που δραπετεύουν από την Ουκρανία, όσες μπορούν και σε όσες επιτρέπεται, αφήνοντας πίσω τους άνδρες τους να σκοτωθούν. Με τον ίδιο τρόπο, ταυτόχρονα, δεν ενδιαφέρονται για τις παγκόσμιες μοιρασιές και οι Ρωσίδες μάνες, που στέλνουν τα παιδιά τους να πεθάνουν στην Ουκρανία.
Αντιμέτωπες με το δράμα αυτό, η ελληνική κυβέρνηση και κοινωνία προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ της πραγματικά συγκινητικής αλληλεγγύης που αισθάνονται για τις άνω των δέκα χιλιάδων Ουκρανών που κατέφυγαν με τα παιδιά τους στην Ελλάδα και της κατακόρυφης αύξησης των τιμών όλων των καταναλωτικών προϊόντων που τσακίζουν την καθημερινή διαβίωση. Προς το παρόν υπερισχύει το αίσθημα αλληλεγγύης υπέρ των προσφύγων από την Ουκρανία, αλλά αν συνεχιστεί η οικονομική κατάρρευση των νοικοκυριών αυτό μπορεί να αλλάξει πολύ σύντομα.
Πριν λίγες μέρες, στις 8 Μαρτίου, γιορτάσαμε την παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Το γεγονός υπογραμμίστηκε στο μηνιαίο ένθετο περιοδικό «Η Γυναίκα» του «Εθνικού Κήρυκα». Στην Αθήνα την περασμένη Τρίτη, 15 Μαρτίου, πραγματοποιήθηκαν επίσης ταυτόχρονα δύο σχετικές εκδηλώσεις.
Η πρώτη αφορούσε την συγκινητική επίσκεψη της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο «Cafe Bar 67», που άνοιξαν στα Εξάρχεια των Αθηνών μια μάνα με τις δύο κόρες της από την Ουκρανία. Εδειξε με την πράξη της αυτή η κα Σακελλαροπούλου ότι οι ξένοι μετανάστες στην Ελλάδα μπορούν και πρέπει να ενσωματωθούν στο ελληνικό περιβάλλον και να ξεκινήσουν δικές τους δουλειές, όπως ακριβώς έκαναν και οι Έλληνες μετανάστες στην Αμερική και αλλού.
Η δεύτερη εκδήλωση αφορούσε την παρουσίαση του βιβλίου της δημοσιογράφου Ελισάβετ Φιλιππούλη, με τίτλο «Οι Γυναίκες προς την Ανθρωπότητα». Πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Μουσείου Ακρόπολης και ακολούθησε έκθεση φωτογραφίας των γυναικών-πρωταγωνιστών του βιβλίου, σε ξενοδοχείο του Κολωνακίου.
Με περιεχόμενα επιστολές διάσημων γυναικών του εξωτερικού και της Ελλάδας, το βιβλίο αναφέρεται στην ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών γενικότερα. Εδωσε όμως την ευκαιρία στις παρουσιάστριές του στο Μουσείο Ακρόπολης, να μιλήσουν και για το δράμα των γυναικών και των παιδιών της Ουκρανίας. Στην παρουσίαση μίλησαν, μεταξύ άλλων, η ομογενής οικονομολόγος και συγγραφέας που διετέλεσε chief economic advisor της βρετανικής κυβέρνησης Βίκυ Κουρμούζη-Πράις, η δημοσιογράφος Σία Κοσιώνη, η ηθοποιός Μιμή Ντενίση, η πολιτικός Εύα Καϊλή κ.λπ.
Ειδικότερα, η Βίκυ Κουρμούζη-Πράις, που ζει μόνιμα στο Λονδίνο και ένα από τα βιβλία της φέρει τον τίτλο «Women vs Capitalism», μίλησε για ανισότητες σε βάρος των γυναικών οι οποίες συνεχίζονται και χειροτερεύουν, παρά τα σοβαρά βήματα που έχουν γίνει. Με αυτό συμφωνεί και η συνάδελφός της συγγραφέας Μελίντα Γκέιτς στο βιβλίο της «The Moment of Lift» του 2020, στο οποίο υπογραμμίζει ότι στον 21ο αιώνα συμβαίνουν ακόμη στον πλανήτη μας τα εξής:
-17 χώρες περιορίζουν τον χρόνο και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να ταξιδεύουν οι γυναίκες εκτός οικίας.
-18 χώρες επιτρέπουν στους άνδρες να απαγορεύουν στις γυναίκες τους να εργάζονται.
-113 χώρες δεν εξασφαλίζουν νομικά την ίση αμοιβή γυναικών και ανδρών.
-39 χώρες με νόμο παρέχουν μεγαλύτερο ποσοστό από την κληρονομιά των γονέων στους γιους, σε σχέση με τις κόρες.
-104 χώρες έχουν καταστήσει ορισμένες δουλειές απρόσιτες για τις γυναίκες.
-36 χώρες περιορίζουν αυτά που μπορούν να κληρονομήσουν οι γυναίκες από τους συζύγους τους.
-29 χώρες περιορίζουν τις ώρες που μπορεί να εργάζεται μια γυναίκα.
Η Δύση κατηγορεί τη Ρωσία ότι σκοτώνει τις γυναίκες και τα παιδιά της Ουκρανίας που κρύβονται μέσα στα σπίτια τους. Οι Ρώσοι κατηγορούν τους Ουκρανούς ότι χρησιμοποιούν τον άμαχο πληθυσμό σαν «ασπίδα» εναντίον των ρωσικών στρατευμάτων και επίτηδες δεν του επέτρεψαν επί 20 μέρες να διαφύγει αλλού. Στους πολέμους του 21ου αιώνα η προπαγάνδα και η παραπληροφόρηση είναι το ίδιο επικίνδυνα όπλα με τους πυραύλους και τα καλάσνικοφ. Ετσι, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι γυναίκες και τα παιδιά της Ουκρανίας είναι αθώοι, δολοφονούνται άδικα και οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Για τα υπόλοιπα υπάρχουν οι διαπραγματεύσεις, οι αμοιβαίες υποχωρήσεις και η κοινή λογική.
* Ο Γιώργος Χατζηιωάννου διετέλεσε Σύμβουλος Τύπου στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στις πρεσβείες Λονδίνου και Μόσχας.
