Γράμμα από το Λονδίνο: Επιτέλους διάλογος με συμμετοχή των ομογενών

0
7

Η πρόσκληση του «Εθνικού Κήρυκα» την περασμένη Τρίτη για διαβούλευση πάνω στην πρόταση του απερχόμενου γενικού προξένου Νέας Υόρκης Κωνσταντίνου Κούτρα, περί ανάγκης συνεργασίας των διοργανωτών της Εθνικής Παρέλασης της 5ης Λεωφόρου του Μανχάταν με το ελληνικό δημόσιο και τον αμερικανικό και ελληνικό ιδιωτικό τομέα, ανοίγει το ομογενειακό «Κουτί της Πανδώρας». Στην ουσία στοχεύει στην ανατροπή του σημερινού πλαισίου σχέσεων μεταξύ των ομογενειακών οργανώσεων κάθε είδους μεταξύ τους, με την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αμερική και των άλλων χωρών με μεγάλη ομογένεια.

Αυτό που συμβαίνει μέχρι σήμερα είναι ότι η κοινωνικο-πολιτική ζωή των εκατομμυρίων απλών ομογενών επηρεάζεται από λίγους μεσάζοντες -ή «νταβατζήδες» για ορισμένους- επιτυχημένους συμπατριώτες τους στο εξωτερικό, από επιχειρηματίες της Αθήνας και της Λευκωσίας, τα πολιτικά κόμματα και φυσικά την Ουάσιγκτον και τις άλλες πρωτεύουσες των χωρών στις οποίες υπάρχει μεγάλη ομογένεια. Μέχρι σήμερα, αν δεν παρέμβει ο ευκατάστατος επιχειρηματίας ή κάποιος άλλος με «άκρες» στην Αθήνα, τη Λευκωσία και την Ουάσιγκτον, δεν μπορούν οι μαζικές ομογενειακές οργανώσεις να επιτύχουν σχεδόν τίποτα το αξιόλογο. Οι μοναδικές περιπτώσεις επιτυχημένης μαζικής παρουσίας χωρίς ενδιάμεσους brokers στην Αμερική, υπήρξαν οι περίφημες κινητοποιήσεις για το Κυπριακό και το Σκοπιανό, για ευνόητους λόγους.

Τώρα έρχονται ο «Εθνικός Κήρυκας» και ο κ. Κούτρας και ζητούν την ανατροπή του σημερινού μοντέλου σχέσεων και την αντικατάστασή του με ένα καινούργιο, μοντέρνο και αποτελεσματικό, που χρησιμοποιείται ήδη με επιτυχία επί πολλά χρόνια από όλες τις προηγμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Πρόκειται για την ανάγκη ουσιαστικής σύμπραξης των διπλωματικών αρχών, της οργανωμένης ομογένειας και του ιδιωτικού τομέα, για την καλύτερη προώθηση της Ελλάδας και της Κύπρου στην Αμερική και στον υπόλοιπο κόσμο.

Αν η Αθήνα και η Λευκωσία θέλουν ειλικρινά να συνεργαστούν με το σύνολο της Ομογένειας, θα πρέπει να πάψουν να συνεργάζονται μόνο με τους ευκατάστατους και επιτυχημένους και να επιδιώξουν να τους φέρουν σε δημιουργική σύμπραξη με τις μάζες των ομογενών που εκπροσωπούνται από τις εθνικο-τοπικές και άλλες οργανώσεις.

Λέγοντας ότι θα πρέπει οι Αμερικανοί και Ελληνες επιχειρηματίες μαζί με το ελληνικό και κυπριακό Δημόσιο να συμμετάσχουν με κιόσκια στην παρέλαση της 5ης Λεωφόρου, ο κ. Κούτρας προφανώς δεν εννοεί να γεμίσουν σουβλατζίδικα οι γωνίες των δρόμων που συναντούν την 5η Λεωφόρο. Είμαστε σίγουροι ότι εννοεί πως στις μαζικές, αντιπροσωπευτικές εκδηλώσεις του Ελληνισμού στο εξωτερικό θα πρέπει να λαμβάνουν ενεργό μέρος, δίπλα στις ομογενειακές οργανώσεις, όλες οι επιχειρηματικές, πολιτιστικές, τουριστικές, ακαδημαϊκές, καλλιτεχνικές, κοινωνικές κ.λπ. δυνάμεις των ξένων χωρών, της Ελλάδας και της Κύπρου.

Τα παραδείγματα τέτοιων συνεργασιών μπορούν να είναι χιλιάδες και αυτό το αντιλαμβάνεται ο «δάσκαλος» της επικοινωνίας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής γενικός πρόξενος της Νέας Υόρκης. Κάθε αμερικανική εταιρεία που πουλάει στην Ελλάδα, κάθε ελληνική που εξάγει στην Αμερική, κάθε ομογενειακή που κάνει μπίζνες με τους Αμερικανούς μέσω του ελληνοαμερικανικού λόμπι κ.λπ. θα πρέπει να είναι παρούσα στην Εθνική Παρέλαση της 5ης Λεωφόρου του Μανχάταν. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει παντού στον κόσμο. Πιο «καυτή πατάτα» δεν θα μπορούσε να αφήσει στους διαδόχους του στη Νέα Υόρκη και στους συναδέλφους του στον Καναδά, στην Αυστραλία, στην Ευρώπη και όπου αλλού υπάρχει Ελληνισμός, ο κ. Κούτρας την ώρα που ανέβαινε τα σκαλιά του αεροπλάνου της επιστροφής του στην Ελλάδα.

Ας ξεχάσουμε λοιπόν τα μέχρι τώρα «φρου-φρου και αρώματα», τα μεγάλα κούφια λόγια, τη διασπάθιση του κρατικού χρήματος για τα ταξιδάκια αναψυχής του ΣΑΕ, τα πολλά καλοκαιρινά συνέδρια για το ίδιο θέμα κοντά σε παραλίες και τις άχρηστες «δημόσιες σχέσεις» με λεφτά του ελληνικού λαού για την προβολή μετριοτήτων. Ας αξιοποιήσουμε σωστά τις εκατοντάδες των ειδικά εκπαιδευμένων για τη δουλειά αυτή στελεχών του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, τους Εμπορικούς Ακολούθους και τους Ακολούθους Επικοινωνίας.

Από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά οι Ελληνες του εξωτερικού έδειξαν πλέον τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν από μόνοι τους. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Ηρθε η ώρα να αναλάβουν τα στελέχη των Εμπορικών Γραφείων και των Γραφείων Τύπου των πρεσβειών μας στις χώρες με σημαντικό Ελληνισμό, την υλοποίηση της πρότασης του γενικού προξένου της Νέας Υόρκης. Είναι θέμα ενθουσιασμού και όχι διπλωματικών αρμοδιοτήτων. Το ίδιο κάνουν οι Αμερικανοί -και θέλουμε και εμείς να το κάνουν- στην Ελλάδα, ιδιαίτερα τελευταία μέσω του Ελληνοαμερικανού πρέσβη τους Τζορτζ Τσούνη. Το ίδιο κάνουν και οι Εβραίοι στις ΗΠΑ, αλλά και όλες οι μεταξύ τους φιλικές χώρες μέσω των διπλωματικών αντιπροσωπειών τους. Διαβάσαμε πρόσφατα ότι ο εφοπλιστής Τσάκος δώρισε ένα ελληνικό σχολείο στην Γκάνα της Αφρικής, που επέκτεινε ο επιχειρηματίας της ενέργειας Μυτιληναίος, και οι τοπικοί παράγοντες ευχαριστούν το υπουργείο Εξωτερικών που μεσολάβησε για να γίνουν αυτά.

Με ευθύνη των Εμπορικών Συμβούλων και των Συμβούλων Επικοινωνίας όλων των πρεσβειών μας στο εξωτερικό, που κάκιστα οδεύουν προς κατάργηση, να κληθούν να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με όλες τις ομογενειακές οργανώσεις, το εξωστρεφές κομμάτι του ελληνικού κράτους και ο ελληνικός και ξένος ιδιωτικός τομέας, για να εξετάσουν όλοι μαζί πώς θα μπορούσαν να «βάψουν» το Μανχάταν γαλάζιο την ημέρα της Εθνικής Παρέλασης, το Λονδίνο να το κάνουν ελληνική «παροικία», το Παρίσι, τη Μελβούρνη, το Τορόντο, το Μόντρεαλ κ.λπ. να τα μετατρέψουν σε μικρές «Ελλάδες» του εξωτερικού.

* Ο Γιώργος Χατζηιωάννου διετέλεσε Σύμβουλος Τύπου στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στις πρεσβείες Λονδίνου και Μόσχας.

 

Πηγή