ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η ομογενής υποψήφια Πολιτειακή Γερουσιαστής στην Περιφέρεια 59 – που περιλαμβάνει ένα μεγάλο κομμάτι της Αστόρια – Νομική Κωνστ (Nomiki Konst) μιλάει στον “Εθνικό Κήρυκα” (“Ε.Κ.”) για την υποψηφιότητά της, την ατζέντα που προωθεί και τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή.
Παράλληλα, αναφέρεται στην βαθιά σχέση της με την ελληνοαμερικανική κοινότητα, ενώ εκφράζει την πεποίθηση ότι η μακρά πορεία της στον προοδευτικό χώρο, αλλά και η σύνδεσή της με τις συνοικίες της νεοσύστατης 59ης Περιφέρειας αποτελούν σημείο αναφοράς σε σχέση με τους ανθυποψηφίους της, στην εσωκομματική μάχη της 23ης Αυγούστου.
Κατ΄αρχήν, πώς και γιατί αποφασίσατε να κατέλθετε για την 59η Περιφέρεια της Πολιτειακής Γερουσίας;
Όταν η 17η Περιφέρεια καταργήθηκε από το δικαστήριο ως αντισυνταγματική και δημιουργήθηκε μια νέα, η οποία περιλαμβάνει την Αστόρια, τότε τοπικά ηγετικά στελέχη, οργανωτές και επί χρόνια γείτονες με πλησίασαν για να κατέλθω στις εκλογές. Αυτό που δεν θα μπορούσα να παραλείψω είναι ότι ήταν πολλά σημαντικά θέματα που κατά έναν περίεργο τρόπο δεν θίγονταν. Ειδικότερα η συνεχής οικονομική και ανθρωπιστική κρίση που προκλήθηκε από την πανδημία της COVID-19, αλλά και η διάθεση να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα συμφέροντα που καθιστούν αυτήν την κοινότητα, με τόσο ραγδαίο τρόπο, οικονομικά ασύμφορη. Μετά από δεκάδες συζητήσεις με άλλους αντιπροσώπους ανά την κοινότητα, έγινε ξεκάθαρο ότι τα προβλήματα που αφορούν στην εισοδηματική ανισότητα, τα μέσα μαζιοκής μεταφοράς, την ανακούφιση από τις συνέπειες της πανδημίας, την προσιτή κατοικία και την δημόσια ασφάλεια θα πρέπει να ανέλθουν σε πρώτο πλάνο. Η Νέα Υόρκη είναι από τα λίγα σημεία της χώρας που μπορούμε να τα καταφέρουμε. Έχουμε την ευθύνη, σε αυτό το σημείο, να γίνουμε οι καθοδηγητές σε εθνικό επίπεδο και είναι πάρα πολλοί οι πολίτες της Νέας Υόρκης που μας καλούν να το κάνουμε. Είμαι ενθουσιασμένη με την προοπτική να εκπροσωπήσω την Αστόρια, που είναι ένα μεγάλο κομμάτι της περιφέρειάς μας και έχει βαθιά ιστορία με την ελληνική κοινότητα. Πριν ζήσω εδώ, την επισκεπτόμουν ως παιδί, όταν ο πατέρας μου ήταν στην ηγεσία της ΑΧΕΠΑ για την Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από τα γλέντια και της συναυλίες, αλλά και από τις επισκέψεις σε πολλά ελληνικά εστιατόρια που, δυστυχώς, δεν λειτουργούν πλέον.
Κατά την γνώμη σας, για ποιο λόγο τα πολιτικά δρώμενα στην Αστόρια έχουν αλλάξει τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την εκλογή της Οκάζιο – Κορτέζ το 2018;
Θεωρώ ότι είναι απίστευτα δυναμικό και αντιπροσωπευτικό για πολλούς ανθρώπους να έχουν μια ειλικρινά προοδευτική πολιτικό να εκπροσωπεί την Αστόρια. Αυτός είναι ο λόγος που την υποστήριξα από την πρώτη φορά που την γνώρισα, πριν ανακοινώσει την υποψηφιότητά της, πίσω στο 2017, όταν με πλησίασε αφότου μίλησα σε ένα συνέδριο. Τα θέματα τα οποία θίγει και προωθεί η Βουλευτής Οκάζιο – Κορτέζ, είναι θέματα κοινής λογικής της ατζέντας, όπως η ασφαλιστική κάλυψη και η κλιματική ανθεκτικότητα. Αυτά είναι προβλήματα τα οποία αγγίζουν ευθέως τους εργαζόμενους πολίτες και είναι εξαιρετική βοήθεια να έχουμε κάποιον με μια ευρεία πλατφόρμα, προκειμένου να μας υπενθυμίζει ότι η κατάσταση δεν χρειάζεται να παραμείνει όσο προβληματική είναι σήμερα.
Θεωρείς ότι έχεις κοινά σημεία επαφής με την παραδοσιακή ελληνοαμερικανική κοινότητα της Περιφέρειας 59;
Εξυπακούεται αυτό! Αυτή είναι η κοινότητά μου. Μεγάλωσα σε ελληνορθόδοξη εκκλησία, πήγαινα στο κυριακάτικο σχολείο και το ελληνικό σχολείο, λάμβανα μέρος σε ελληνικά μουσικά και χορευτικά σχήματα και ταξίδευα στην Ελλάδα όσο πιο συχνά μπορούσα. Από την πλευρά του πατέρα μου, κατάγομαι από την Κεφαλονιά και την Κάλυμνο, ενώ η μητέρα μου είναι από την Βόρειο Ήπειρο. Το 2018 ήμουν το πρώτο μέλος της οικογένειάς μου που πέρασε τα σύνορα για την ορεινή Αλβανία και επισκέφθηκε το – ακόμη και σήμερα – απίστευτα απομονωμένο χωριό της Πολιτζάνης. Είδα τα βουνά από τα οποία απέδρασαν η γιαγιά και ο παππούς μου, τον τάφο της προγιαγιάς μου αλλά και τα σπίτια στα οποία μεγάλωσαν. Ο πατέρας μου ήταν ο Κυβερνήτης της ΑΧΕΠΑ στη Νέα Υόρκη και επισκεπτόμουν την Αστόρια τακτικά όταν ήμουν παιδί, όπως σας είπα. Εκεί έμαθα παραδοσιακούς χορούς και ανέπτυξα αυτή την εκτίμηση για την κουλτούρα μας και – για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, και για το φαγητό. Δυστυχώς, ορισμένα από τα στέκια του πατέρα μου, όπως η Ταβέρνα “Ζήνων”, έχουν κλείσει σήμερα.
Παρά το γεγονός ότι όλα αυτα τα χρόνια οι περισσότεροι από τους υποψήφιους και εκλεγμένους αντιπροσώπους μιλάνε για μια ατζέντα που θα κάνει τη Νέα Υόρκη πιο οικονομικά προσιτή για την εργατική τάξη, εν τέλει βλέπουμε ότι τα κόστη ανεβαίνουν και η καθημερινότητα στην πόλη γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Ποιο νομίζεις ότι είναι το κοινό λάθος που γίνεται και κατά πόσον η κατάσταση αυτή μπορεί να αλλάξει;
Δεν αμφιβάλλω για τις καλές προθέσεις πολλών από τους τοπικούς μας αντιπροσώπους αλλά, όπως επισημαίνετε στο ερώτημά σας, το κόστος ζωής έχει αυξηθεί σημαντικά, όσο ζω εγώ. Όλοι καταλαβαίνουμε τι οδηγεί σε αυτήν την αύξηση: Μια κερδοσκοπική αγορά ακινήτων που καθοδηγείται από φοροαπαλλαγές στους μεγάλους κατασκευαστές, αλλά και η αλλαγή των οικοδομικών ζωνών. Ενόσω όλο και μεγαλύτερο κομμάτι ακίνητης περιουσίας αγοράζεται από τους κερδοσκόπους και μετατρέπεται σε πολυτελείς κατοικίες, οι σημερινοί κάτοικοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά και φεύγουν από την περιοχή, γεγονός που εντείνει την πίεση σε κοινότητες με χαμηλότερα εισοδήματα, οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο. Πλέον, πρέπει να καταργήσουμε αυτές τις φοροαπαλλαγές για τις πολυτελείς κατασκευές και να επιβάλλουμε φορολόγηση για εκείνες τις κατοικίες που παραμένουν αναξιοποίητες. Επίσης, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε εκείνους τους ολιγάρχες που χρησιμοποιούν την δική μας αγορά ακινήτων για να κρύβουν χρήματα. Επιπλέον, θα πρέπει η κυβέρνηση να ελαφρύνει τις τσέπες των πολιτών από διάφορα έξοδα, όπως η ασφαλιστική περίθαλψη. Η Νέα Υόρκη χρειάζεται ένα καθολικό σύστημα ασφαλιστικής περίθαλψης και μπορεί να το θεσμοθετήσει. Επίσης πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι εργαζόμενοι έχουν τις σωστές απολαβές για την δουλειά τους και ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής. Το πρόβλημα είναι πως είναι πολύ δύσκολο να τα κάνεις όλα αυτά, όταν τα ισχυρά συμφέροντα είναι τόσο οχυρωμένα. Απλά δεν είχαμε τις ψήφους για ορισμένα από αυτά τα βασικά σημεία της ατζέντας. Παράλληλα, το έργο γίνεται πιο πολύπλοκο από το γεγονός ότι η Νέα Υόρκη δεν μπορεί να εξαλείψει την οικονομική ανισότητα από μόνη της. Θέλουμε και την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να κάνει περισσότερα. Στο Όλμπανυ υπήρχαν αδιέξοδα για δεκαετίες και τώρα που έχουμε πλειοψηφία των Δημοκρατικών, έχουμε την δυνατότητα να δράσουμε πιο δυναμικά. Αλλά, δυστυχώς, πολλοί αντιπρόσωποι, ακόμη και στο Δημοκρατικό Κόμμα, ελέγχονται από ειδικά συμφέροντα. Είμαι υπερήφανη για το γεγονός ότι είμαι η μοναδική υποψήφια που όχι μόνο δεν λαμβάνει χρήματα από τα συμφέροντα αυτά ή υποστήριξη από τους μηχανισμούς, αλλά έχω σταθεί απέναντί τους και έχω κερδίσει.
Λέγεται ότι πολλοί προοδευτικοί πιστεύουν ότι η υποψηφιότητά σας θα κόψει ψήφους από την Κρίστεν Γκονζάλες (Kristen Gonzalez). Τι πιστεύετε επ΄αυτού;
Με όλο τον σεβασμό στην αντίπαλό μας, ξεκινάμε από αξιοσημείωτα πλεονεκτική θέση, αναφορικά με την αναγνωρισιμότητα, την σύνδεση με την κοινότητα και την εμπειρία στην προοδευτική πολιτική. Τα όρια των περιφερειών ανακοινώθηκαν εδώ και λιγότερο από δυο μήνες και άπαντες άρχισαν να συστήνονται σε αυτήν την Περιφέρεια την ίδια ώρα. Στην δική της περίπτωση, όπως και άλλων, υπήρχαν υποψηφιότητες σε μια τελείως διαφορετική Περιφέρεια, και τώρα συστήνονται στην περιοχή πολύ γρήγορα. Είναι λυπηρό ότι οι οργανισμοί που την υποστήριξαν σε μια εντελώς διαφορετική κούρσα, δεν άνοιξαν εκ νέου την διαδικασία επιλογής και για άλλους υποψηφίους στη νέα περιφέρεια, ούτως ώστε η κοινότητα να μπορεί να έχει φωνή και να υπάρχει μια δημοκρατική διαδικασία. Αυτό συμβαίνει παντού στη Νέα Υόρκη με άλλους οργανισμούς και υποψήφιους. Θεωρούσα ότι οι προοδευτικοί οργανισμοί θα είχαν μια πιο διαφανή και δημοκρατική διαδικασία. Πιστεύουμε ότι και οι τέσσερεις υποψήφιοι θα έπρεπε να αξιολογηθούν και να έχουν την δυνατότητα να παρουσιάσουν τις θέσεις τους στην κοινότητα που εκπροσωπούν. Η Ιστορία μου στο προοδευτικό κίνημα είναι μακροχρόνια και αγγίζει περισσότερες από δυο δεκαετίες. Η κατοικία και η σύνδεσή μου με αυτήν την κοινότητα είναι επίσης μακροχρόνια. Πιστεύουμε στην Δημοκρατία και την απευθείας επαφή με τους γείτονές μας, όχι απλά στον θόρυβο του διαδικτύου που επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες, όπως στην προώθηση αφηγημάτων από μηχανισμούς που θέλουν να προωθούν τους εκλεκτούς τους και να πιέσουν τους άλλους, την ίδια στιγμή.